Onze ervaringen met dementie
6 jaar lang hebben we ons bezig gehouden met dementie en alles wat met dementie te maken heeft en heel vaak waren we verbaasd over wat we zagen (en hoorden).
We hebben personen met dementie die amper wisten wat er gisteren gebeurde zien bridgen en klaverjassen alsof hun leven er van af hing. En we merkten dat ondanks het feit dat ze het de dag er na misschien niet meer zouden herinneren ze allemaal fanatiek en enthousiast waren.
We hebben mensen gezien die er bij zaten als kasplantjes die opfleurden als een bloem wanneer hun favoriete muziek van vroeger werd gespeeld.
We hebben meegemaakt dat bij het afspelen van een oude TV Serie op DVD iemand steeds wist wat er in de volgende scene zou gebeuren.
Het geheugen van een mens is dus een gek iets en wij denken dus dat iemand die dement is een probleem heeft in het heden maar nog heel veel mooie herinneringen bezit uit het verleden die alleen maar ''uit de motteballen'' moeten worden gehaald.
En is geluk weten dat gisteren de kabinetsformatie weer niet is gelukt? Of is geluk dat ene moment van vroeger dat je herbeleefd?
In onze ogen is een persoon die dementie heeft dus niet altijd een patient maar alleen in het ''Hier en Nu''. Dus moeten we tijdreizen maar gaan uitvinden en tot dat moment maken we gewoon gebruik van de Series van toen, de muziek van toen, de boeken van toen en de spelletjes en hobbies van toen.
Want iedere lach van iemand met dementie is de lach van een op DAT moment gelukkig persoon. Het is dus aan ons om die geluksmomenten waar dat maar mogelijk is op te roepen.
NIKS MEER EN NIKS MINDER
GAAT U ONS DAARBIJ HELPEN?